ارزیابی ویژگی تنوع واژگان در سبک بررسی تطبیقی نمونه هایی از آثار «طه حسین، میخائیل نعیمه و جبران خلیل جبران»

نویسندگان

حامد صدقی

الأستاذ فی اللغۀ العربیۀ و آدابها بجامعۀ الخوارزمی قدر یزدی

طالب الدکتوراه بجامعۀ الحرّة الإسلامیۀ (العلوم و البحوث)

چکیده

تنوع واژگان شاعر یا ادیب یکی از بارزترین ویژگی های سبکی او می باشد که بر روش وسبک او دلالت دارد و نشانگر نوع نگارش واژگان و جملات توسط وی می باشد، به همین دلیل انتظار می رود که بررسی فراوانی کلمات و واژگان درنمونه های ادبی منجر به شناخت یکی از مهم ترین ویژگی ها و نشانه های ممتاز یک سبک و در واقع سبک شناسی ادیب شود. فراوانی واژگان در واقع یکی از ویژگی های سبکی فرد است که می توان از طریق بررسی و ارزیابی آن در چند نمونه از متون موردی به آن پی برد و و با انجام شیوه های آماری در این متون به ارزشیابی سبک شناسانه آن اعتبار بخشید. این مساله از طریق پاسخ به دو سوال مهم و اساسی حاصل می شود: اول: کدامیک از متون و نمونه های مورد بررسی در صورتی که با یکدیگر مقایسه شوند، دارای تنوع و فراوانی واژگانی تقریبی بیشتری هستند؟ دوم: نویسنده چگونه از ویژگی تنوع و فراوانی واژگان در ساخت و نگارش متن خود بهره می گیرد؟ هدف از این پژوهش ارائه یک چارچوب نظری برای یکی از روش های کاربردی در ویژگی تنوع واژگانی فرد است که به بررسی تطبیقی بخش هایی از آثار طه حسین، میخائیل نعیمه و جبران خلیل جبران می پردازد. پس از ارائه روش و معیار ارزیابی سبک شناسی آماری و روش های اجرایی آن در نمونه های مذکور به نتایج زیر رسیدیم: درصد تنوع واژگانی جبران خلیل جبران 43% بود این در حالی بود که این مقدار در اثار میخائیل نعیمه و طه حسین به نوبت 40 % و 32% بود. همچنین این پژوهش نشان داد که میزان ارزش میانگین تنوع و فراوانی واژگان جبران خلیل جبران 84% است در حالی که این میزان در اثار میخائیل نعیمه و طه حسین به ترتیب به 74% و 67 %می رسد.

برای دانلود باید عضویت طلایی داشته باشید

برای دانلود متن کامل این مقاله و بیش از 32 میلیون مقاله دیگر ابتدا ثبت نام کنید

اگر عضو سایت هستید لطفا وارد حساب کاربری خود شوید

منابع مشابه

حوزه های معنایی مشترک در آثار جبران خلیل جبران و میخائیل نعیمه

چکیده جبران خلیل جبران و میخائیل نعیمه، دو ادیب برجسته ی مهجری، دارای ایده ها و افکار مشترکی هستند. این اشتراک دیدگاه ها حاکی از آن است که میخائیل نعیمه در تالیف آثار فکری اش، چه مستقیم و چه غیر مستقیم از اندیشه جبران اثر پذیرفته است. اشتراکاتی که این دو نویسنده در حیطه های فکری هم چون مرگ و زندگی، عشق و محبت، خیال، معرفت نفس، عرفان، تناسخ، اومانیسم، انترناسیونالیسم و ناتورالیسم داشته اند، می...

15 صفحه اول

گفتمان عرفان در آثار جبران خلیل جبران

عرفان جبران متعلق به یک مکتب خاص نیست. او کتب آسمانی مانند قرآن کریم، انجیل و تورات و عرفان و حکمت شرق را منبع تغذیه اندیشه های خود قرارداده، و با نگاهی وحدت جویانه، عرفانی عرضه می کند که تمام زوایای هستی را در بر می گیرد. عرفان جبران، عرفانی طبیعی است، بدین معنا که در نگاه او، تمامی موجودات رو به سوی کمال دارند. وی نظریه معروف «تکامل انواع» را که بر اساس آن موجودات با انتخاب اصلح، شد و نمو می ...

متن کامل

‏بررسی تطبیقی طبیعت گرایی عارفانه در آثار سهراب سپهری و جبران خلیل جبران

نوشتة حاضر، مقایسه ای است تطبیقی بین بخشی از اندیشه های جبران خلیل جبران و سهراب سپهری که از خلال آثار ایشان به دست آمده است. آنچه در اولین نظر به چشم می آید. اشتراکک مضامین مورد توجه این دو شاعر در نگاه به طبیعت است؛ اما نگاهی دقیق تر به آثار آنان، اختلافی عمیق را مشخص می سازد و آن تفاوت در افکار عرفانی این دو شاعر است؛ که همین امر نیز محور اصلی سخن نا را تشکیل می دهد.

متن کامل

‏بررسی تطبیقی طبیعت گرایی عارفانه در آثار سهراب سپهری و جبران خلیل جبران

نوشتة حاضر، مقایسه ای است تطبیقی بین بخشی از اندیشه های جبران خلیل جبران و سهراب سپهری که از خلال آثار ایشان به دست آمده است. آنچه در اولین نظر به چشم می آید. اشتراکک مضامین مورد توجه این دو شاعر در نگاه به طبیعت است؛ اما نگاهی دقیق تر به آثار آنان، اختلافی عمیق را مشخص می سازد و آن تفاوت در افکار عرفانی این دو شاعر است؛ که همین امر نیز محور اصلی سخن نا را تشکیل می دهد.

متن کامل

منابع من

با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید


عنوان ژورنال:
پژوهشنامه نقد ادب عربی

جلد ۳، شماره ۵، صفحات ۰-۰

میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com

copyright © 2015-2023